Wat als niemand je verder kan helpen? Maar dat alleen JIJ dat kan?
We zijn nu alweer 7 maanden verder, 7 maanden ben ik een moeder, zonder mijn eigen moeder.
Voor mij lijkt het alsof de mensen om mij heen allemaal maar door gaan en dat het gemis langzaam verwatert.
Dat het leven maar door gaat. En dat ik ook maar door moet gaan.
Al die tijd heb ik dat ook gedacht. Als ik maar door ga, doorgaan met leven, doorgaan met er voor mijn meiden zijn, doorgaan met werken, doorgaan met alles. Als ik maar doorga, dan lijkt het alsof het nooit is gebeurd. Alsof ze er nog steeds is, alsof ik in een verkeerde droom zit en elk moment weer wakker kan worden en alles weer wordt zoals het was.
'Ik vind het zwaar om altijd maar sterk te zijn,
ik vind het zwaar om moeder te zijn'
Maar als ik dan even stil sta, erover na denk en wakker wordt uit die droom…..dan is alles zo ZWAAR.
Ik vind het zwaar om altijd maar sterk te zijn, ik vind het zwaar om moeder te zijn, ik vind het zwaar om het gezinsleven te combineren met werken, ik vind het zwaar om aan altijd maar aan alles en iedereen te moeten denken, ik vind het zwaar om een simpel telefoontje te plegen of een whatsapp berichtje te sturen, ook al lijkt het allemaal zo simpel en gemakkelijk, op dat moment vind ik het enorm zwaar.
'ik kan nu niet even mijn hoofd op haar schouder leggen zodat al mijn zorgen even zijn verdwenen.'
Soms wou ik dat ik gewoon even de telefoon kon pakken en naar boven kon bellen, kon bellen met mijn moeder en zeggen wat ik nu voel, wat ik ervaar, dat ik het zo zwaar heb, want alleen ZIJ wist altijd het juiste te zeggen. Zij wist wat ik op dat moment nodig had.
Maar mijn moeder is er niet meer, ik kan nu niet even mijn hoofd op haar schouder leggen zodat al mijn zorgen even zijn verdwenen.
Nee, nu weet alleen IK wat ik nodig heb. Wat ik moet doen om weer de energie te krijgen om verder te gaan. Ik moet ook proberen om die lat voor mijzelf niet zo hoog te leggen en minder eisen van mijzelf te stellen.
Wat ik nu nodig heb is een mini break. Al is het maar een weekend. Weg van het thuis zijn, weg van de dagelijkse sleur, weg uit je comfortzone en even weg van altijd maar 24 uur 7 aan staan.
Liefs,
Reactie plaatsen
Reacties