Stress en druk

Drie weken geleden zijn er ook lichamelijke klachten ontstaan. Ik heb nu constant een piep in mijn oren en ben enorm duizelig, het gevoel alsof je de gehele dag op een draaimolen staat. Hiermee ben ik al naar de dokter geweest, maar hij kon lichamelijk niets vinden wat dit veroorzaakt. Wel gaf hij aan dat dit zeker door stress veroorzaakt kan worden. Mede door dit ben ik dus ook minder actief geweest op social media. Ik merkte dat ik ook de druk van social media niet echt meer aan kon. Zodra ik ook maar Facebook of Instagram opende zag ik vaak een bepaald onderwerp voorbij komen, Corona! Ik merk echt wat dat ene woordje met mij doet. Zelfs het nieuws kijk ik liever niet. Het gaat alleen nog maar om dat.
Helaas leven we nu al bijna meer dan een jaar met dit alles en de maatregelen blijven zich maar opstapelen. Steeds komt er weer iets bij, steeds voel ik mij meer beperkt in mijn doen en laten. En dan hebben we het niet eens over de vooroordelen die de mensen van je hebben als je ergens een andere mening over hebt. Iedereen kan en mag zijn of haar eigen mening hebben, maar laat iedereen dan ook in zijn of haar waarde, we zijn niet allemaal hetzelfde. Gelukkig maar, anders was de wereld super saai als iedereen een kopie van elkaar zou zijn. Toch?

Ode aan mijn moeder!

In mijn privé sferen is er ook veel gaande. Ik praat er niet vaak over en heel veel mensen weten het niet eens.
Maar om alles beter te begrijpen moeten even bij het begin beginnen.
Mijn moeder is een hartpatiënt, geboren met een hartafwijking. Haar hart zit aan de andere kant en is ook nog eens omgedraaid. Maar dit krijgt mijn moeder er zeker niet onder. Als er iemand positief in het leven staat is zij het wel!
Op haar 21ste kreeg zij een pacemaker om haar hart te helpen als ze zich inspande. Nu helpt deze pacemaker haar hart altijd en niet alleen met inspannen.
In mijn tiener jaren had mijn moeder een enorm risicovolle operatie aan haar hart. Het herstel proces daarvan duurde heel lang en in die tijd zijn mijn vader, mijn zusje en ik een paar keer opgeroepen dat wij afscheid moesten komen nemen, omdat de artsen dachten dat ze het niet zou redden. Maar mijn moeder bewees telkens het tegendeel. Ze zei altijd, het is nog niet mijn tijd! Ik moet nog oma worden. Dat was ook één van haar grootste dromen. Oma worden! Ze had zelf al twee gezonde dochters op de wereld gezet en het was nog geen tijd voor haar, want oma worden stond boven aan haar lijstje.
In 2012 werd die droom werkelijkheid, ze werd voor het eerst oma van een kleindochter. En 5 jaar later in 2017 kwam daar nog een kleindochter bij.
Ze geniet met volle teugen van het oma zijn! Het liefst wil ze dat de meiden elk weekend komen logeren. Hahaha.

Heftige tijd.
Mijn moeder heeft in de afgelopen twee maanden 2x een hartstilstand gekregen, gelukkig was mijn vader bij haar en heeft haar beide keren gereanimeerd. 
Daardoor was ik dus ook offline en was ik niet in de stemming om iets op social media te doen of te delen.
Nu staat er een hele zware operatie op de planning voor mijn moeder, ook weer een openhart operatie, dus gaan we weer een heftige en onzekere tijd tegemoet. 

Stilstaan.
Door dit alles staat mijn mama reis van 2021 ook een beetje op een laag pitje. 
Heb de energie niet om ook maar iets aan sport of beweging te doen. De gedachte alleen al word ik moe van, hahahaha.
Wel let ik ten alle tijden op, op wat ik eet en snoepen doe ik eigenlijk nauwelijks. Helaas blijft mijn gewicht wel steken en gaat er geen kilo meer van af. Dat werkt natuurlijk super frustrerend, maar gelukkig val ik niet terug in de visuele cirkel, dat ik daardoor juist weer ga snoepen.

Nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte hoe de reis gaat en dat alles nu even wat langzamer gaat dan dat er op de planning stond. 

                               Veel liefs,